HOCA NASIHATI Seyyid Ahmed Merami, Osman Bedreddîn' den ayrilirken son nasihatlerini söyle yapti: "Canim yavrum Hafiz! En basta güzel ahlâk ve' dürüstlük gelir. Bundan zerre kadar ayrilma, Ilminle amel et. Ilmi yaymakta cömert ol. Erzurum ulemâsina selâm söyle, ilim meclisini terketme. Bilirsiniz ki, ilim, uçsuz bucaksiz bir saray gibidir. Siz gittikçe o da gider, neticede Allahü teâlâya kavusturur. Molla Hafiz! Ilim, koyu gölgeli bir agaca benzer, gölgesinde oturanlar, gölgelenir. Meyvesi bol ve lezzetlidir. Tadanlar bilir. Bu agacin kökü bir, dallari çatalli budaklidir. Binbir tomurcugu vardir. Her budagin ve her tomurcugun istidâd ve kabiliyetlerine göre yapragi vardir. Bakarsiniz yapragin biri hastadir. Sararir düser. Meyvesinin biri yaralidir, olgunlasmadan yere düser. Ona bakan bulunmaz. Insanlar da böyledir. Kimisi görünüsü ile dili ile herkesi memnun eder. Fakat onun içi, kalbi hastadir. Bu, elinde lâmba tutan bir sahis gibidir. Baskalarini aydinlatir, fakat kendisi karanliktadir. Bu misâl ilmiyle amel etmeyenlerin hâlini gösterir. Bir baskasi görünüsü ile hos görünmez amma, sakin ona suizan etme, haramdir... Ayrilacaklari sirada elini öpünce de; "Hafiz! Bizi Unutma! ilmini sarfet, artirirsin. Hakk'i zikret, bulursun. Ahlâk beline kemerdir. Bir insan halki sevmekle Hakk'a erer. Huzurla kemâl bulunur. Mürsidsiz kemâlin zevali vardir. Mürsid ara, irsada er. Gazaya karis, gazi ol. Göz çapagi abdest bozmaz. Göz agrisi Hak vergisidir. Sabretmek kadar güzel ilâç bulunmaz. Her isinde Allahü teâlâ sana yardim ihsan etsin. Sana emegim helâl ve faydali olsun oglum!" Sonra gözlerinden öperek ayrildi. Bu son sözlerinde karsilasacagi önemli hâdiselere isaret etti.